Gebed voor de Molukken. Een krachtige titel die ook meteen de essentie en het karakter van het bijzondere evenement omschrijft die afgelopen zaterdag 30 november j.l. plaatsvond in de Rai Amsterdam. Een bijeenkomst voor de slachtoffers en getroffenen van de aardbevingen in Maluku. Ook maandagavond weer hebben hoge golven het Molukse eiland Buru opgeschrikt.

Doa Untuk Maluku
Een werkelijk harmonieus en informatieve programma stond de gasten te wachten in het kolossale Amfitheater van de Rai met culturele zang- en dansgroepen afkomstig uit diverse Molukse gemeenschappen in Nederland. Afgewisseld met diverse sprekers en kinderen die zich reeds inzetten voor de getroffenen van de aardbevingen. En ook die net terug zijn gekomen en daar hulp hebben geboden. Er werd door hun gesproken over de stand van zaken op dit moment in de getroffen gebieden.

Voor de Moluccan Future Foundation (MFF) staat het kind centraal en vanuit die gedachte werd ook de basis gelegd voor de naam ‘Doa untuk Maluku’. Het geloof en de Molukse tradities zijn kernwaarden die men als Moluks kind op zeer jonge leeftijd meekrijgt. Dit zijn sterke verbindende factoren voor de initiatiefgroep die hard heeft gewerkt om dit evenement in korte tijd te kunnen opzetten. Over de gehele dag waren er 400 bezoekers.

De Molukse eilanden en haar inwoners hangen diverse religies aan. Ondanks de verschillen in het praktiseren van de geloofsovertuiging, zijn er ook essentiële overeenkomsten. Dit is waar de MFF naar kijkt; de overeenkomsten. Deze zorgen voor een basis om te kunnen verbinden. Samen staan we sterker en kunnen wij onze doelen bereiken om onze mensen in nood te helpen.

Nadat het bestuur van MFF zich presenteerde aan de gasten ging men gauw over naar de overdenking. De charmante gastheer Bert Tahitu vroeg de vier voorgangers op het podium plaats te nemen. Visueel een waar spektakel om te zien dat alle geloofsgemeenschappen (protestants, katholiek, evangelisch, islamitisch) binnen de Molukse gemeenschap in Nederland representatief waren.

Wat zich vervolgens afspeelde was een typische ‘u moest er bij zijn om het te kunnen voelen’-moment. Vier verschillende voorgangers met ieder zijn/ haar eigen manier van presenteren, kleden en preken.

Zonder elkaar te hebben gesproken voorafgaand aan de overdenking, was de boodschap hetzelfde; Liefde is de essentie van ons bestaan. Er is niets krachtiger dan het gebed. Liefde komt van de Ene, de Almachtige en tot Hem wenden wij ons en bidden wij voor hulp, maar vooral om anderen te kunnen helpen en concreet onze kinderen op de Molukse eilanden.